Alles over het langetermijngeheugen

Sommige mensen worden geboren met uitstekende herinneringen, terwijl anderen meer dan een paar minuten lijken te worstelen met het onthouden van informatie.

Dit kan frustrerend zijn voor de persoon die het probeert te onthouden en frustrerend voor de mensen om hen heen als ze proberen hun geheugen op te frissen.

Er zijn een paar verschillende dingen die ervoor kunnen zorgen dat iemand een slecht langetermijngeheugen heeft.

Wij gaan in dit artikel verschillende kanten van het langetermijngeheugen belichten en uiteenzetten.

Van korte- naar lange termijn geheugen

Informatie die we ontvangen wordt in principe eerst in het kortetermijngeheugen ingevoerd.

Bij het nadenken over bijvoorbeeld informatie over een handeling, wordt informatie vastgelegd in het kortetermijngeheugen als deze zich vaak genoeg herhaalt. Daarna wordt het overgebracht naar het langetermijngeheugen.

Voorbeeld: Als een consument elk weekend naar de supermarkt gaat, moet hij de eerste paar keer dat hij gaat een boodschappenlijstje meenemen, maar die hoeft uiteindelijk niet te worden meegenomen. Sterker nog, hij weet welke route de minste tijd kost om alle boodschappen op te halen. Dit is de reden waarom mensen moeite hebben om hun boodschappen op te halen bij een supermarkt die ze maar twee keer hebben bezocht, maar toch gemakkelijk de boodschappen halen bij een supermarkt die ze meerdere keren hebben bezocht.

Kort overzicht van de verschillen:

• Het kortetermijngeheugen is een opslagplaats voor recent gepresenteerde informatie die momenteel wordt verwerkt.
• Het langetermijngeheugen is een opslagplaats voor meer permanente herinneringen die in het verleden zijn verwerkt.

Het langetermijngeheugen

Het langetermijngeheugen kan worden onderverdeeld in twee categorieën geheugen. Ten eerste is er het expliciete geheugen, ook wel declaratief geheugen genoemd.

Het declaratief geheugen kan in twee delen worden verdeeld, namelijk het semantisch geheugen en het episodisch geheugen.

Deel 1: declaratief geheugen (semantisch en episodisch)

Episodisch geheugen verwijst naar autobiografische herinneringen aan specifieke gebeurtenissen in iemands leven, terwijl semantisch geheugen verwijst naar algemene kennis over de wereld.

Episodische herinneringen gaan vaak gepaard met rijke zintuiglijke details, terwijl semantische herinneringen vaak abstracter zijn.

Episodisch en semantisch geheugen zijn beide vormen van declaratief geheugen, een van de drie belangrijkste typen langetermijngeheugen.

Deel 2: Niet-declaratief geheugen

Niet-declaratief geheugen is het tweede type langetermijngeheugen. Niet-declaratief geheugen kan worden onderverdeeld in verschillende subcategorieën, genaamd priming, procedureel geheugen en conditionering.

Priming geheugen is een fenomeen dat optreedt wanneer je iets ziet of hoort dat te maken heeft met datgene dat je probeert te onthouden.

Als je bijvoorbeeld jouw adres probeert te onthouden en je ziet een straatnaambord voor jouw straat, dan zal jouw geheugen voor dit adres worden geprikkeld.

Procedureel geheugen is het geheugen voor hoe dingen te doen. Als je bijvoorbeeld weet hoe je moet fietsen, is dat omdat je er procedureel geheugen voor hebt.

Conditionering, in de context van geheugen, verwijst naar het proces van het leren associëren van een bepaalde stimuli met een bepaalde reactie.

Dit type geheugen wordt vaak niet-declaratief genoemd, omdat het niet gaat om het bewust oproepen van informatie.

Conditionering kan worden gebruikt om associaties te creëren tussen schijnbaar niet-gerelateerde items, of om de impact van negatieve stimuli te verminderen.

Sommige mensen hebben een beter geheugen dan anderen

Sommige mensen hebben verbazingwekkende geheugencapaciteiten, terwijl anderen het moeilijker vinden om informatie korte tijd vast te houden.

Dit kan lastig zijn voor de persoon die het ervaart en frustrerend voor anderen als ze proberen hun geheugen op te frissen. Soms zijn er factoren die verantwoordelijk zijn voor het probleem.

Welke factoren kunnen van invloed zijn op het langetermijngeheugen?

Factoren die van invloed kunnen zijn op het langetermijngeheugen zijn talrijk en gevarieerd.

• Een belangrijke factor is de leeftijd van de persoon, aangezien oudere personen over het algemeen een kortere geheugenspanne hebben dan jongere personen.
• Een andere factor is de hoeveelheid informatie die moet worden onthouden: hoe meer informatie er moet worden opgeslagen, hoe minder ruimte er is voor andere informatie.
• Het type informatie is ook belangrijk: verbale informatie is over het algemeen gemakkelijker te onthouden dan non-verbale informatie.

Er zijn echter nog meer factoren die het langetermijngeheugen kunnen beïnvloeden

Is een slecht lange termijngeheugen aangeboren?

Onderzoek suggereert echter dat het te wijten kan zijn aan een combinatie van genetische en omgevingsfactoren.

Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat mensen met een slecht langetermijngeheugen meer kans hebben op een familiegeschiedenis van de aandoening.

Daarnaast zijn er bepaalde leefstijlfactoren die kunnen bijdragen aan een slecht langetermijngeheugen, zoals gebrek aan lichaamsbeweging of slechte voeding.

Levensstijl kan van invloed zijn op het langetermijngeheugen

Er is behoorlijk wat onderzoek dat suggereert dat levensstijlkeuzes het langetermijngeheugen kunnen beïnvloeden. (B)

Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat mensen die fysiek actief zijn, over het algemeen betere herinneringen hebben dan mensen die dat niet zijn.

Bovendien hebben mensen die gezond eten en voldoende slapen ook betere herinneringen dan degenen die dat niet doen.

Er wordt aangenomen dat deze levensstijlkeuzes helpen om de hersenen gezond te houden en de cognitieve functie te verbeteren, wat op zijn beurt helpt om het geheugen te verbeteren. (B)

Het langetermijngeheugen trainen, kan dat?

Er is geen duidelijke consensus over het al dan niet trainen van het langetermijngeheugen; er is echter enig bewijs dat suggereert dat het kan zijn.

Studies hebben aangetoond dat personen die zich bezighouden met activiteiten die hun cognitieve vaardigheden uitdagen (zoals puzzelen, een nieuwe vaardigheid leren of een muziekinstrument bespelen), over het algemeen een betere geheugenfunctie hebben dan degenen die dat niet doen.

Er zijn echter aanwijzingen dat de hersenen zelfs op oudere leeftijd enige plasticiteit behouden, dus het is mogelijk dat een zekere mate van training gunstig kan zijn voor de langetermijngeheugenfunctie.

Leef gezond

Als het gaat om het trainen van je langetermijngeheugen, is het handhaven van een gezonde levensstijl de sleutel.

Dit betekent een uitgebalanceerd dieet volgen, voldoende bewegen en voldoende slapen.

Al deze dingen zijn belangrijk voor uw algehele gezondheid en welzijn, en ze helpen ook uw cognitieve functie te verbeteren.

Leer eventueel een nieuwe en taal

Aangenomen wordt dat het vermogen om een vreemde taal te spreken het langetermijngeheugen verbetert.

Dit komt omdat het spreken van een vreemde taal het gebruik van meerdere hersenregio’s vereist, wat op zijn beurt deze regio’s versterkt en de algehele cognitieve functie verbetert.

Bovendien activeert het gebruik van een vreemde taal voor communicatie andere delen van de hersenen dan het gebruik van de moedertaal, wat resulteert in verhoogde neurale connectiviteit.

Men denkt dat deze verhoogde neurale connectiviteit gunstig is voor de vorming en opslag van geheugen.

Wees sociaal

De reden dat je sociaal genoeg moet zijn om het langetermijngeheugen te trainen, is omdat sociale interactie een van de beste manieren is om het geheugen te stimuleren.

Wanneer je met anderen omgaat, werken je hersenen hard om de informatie die je binnenkrijgt te verwerken, evenals wat de andere persoon zegt.

Dit kan helpen om je geheugenvaardigheden te verbeteren, dus probeer in dit geval geen einzelgänger te zijn.

Heeft ADHD of ADD impact op het langetermijngeheugen?

Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat mensen met ADHD of aandachtstekortstoornis slechter presteren op geheugentaken dan mensen zonder de aandoening, en dat ze meer geneigd zijn details van gebeurtenissen of ervaringen te vergeten.

Ander onderzoek heeft echter aangetoond dat kinderen met ADHD informatie die visueel aan hen wordt gepresenteerd beter onthouden en dat hun herinneringen misschien net zo nauwkeurig zijn als die van andere kinderen van hun leeftijd. (B)

Het langetermijngeheugentekort was statistisch sterk gerelateerd aan het geheugenverwervingstekort. Daarentegen waren er geen ophaalproblemen waarneembaar. (B)